วันพุธที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2559

คำสันธาน

                คำสันธาน คือ คำที่ทำหน้าที่เชื่อมคำกับคำ ประโยคกับประโยค ข้อความกับข้อความ เพื่อแสดงความคล้อยตาม ความขัดแย้งเหตุผล หรือเชื่อมความให้สละสลวย
                 หน้าที่ของคำสันธาน
                 1. เชื่อมคำกับคำ
                       - ผักกาดและหัวหอมเป็นพืชสวนครัว
                       -เธอชอบสีแดงหรือสีส้ม
                 2. เชื่อมข้อความกับข้อความ
                     -การส่งเสียงดังในห้องสมุดเป็นการกระทำที่ไม่ดีรบกวนผู้อื่นเพราะฉะนั้นจึงต้องมีกฎห้ามส่งเสียงดังติดประกาศไว้
                     -คนเราต้องการอาหาร เสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย และยารักษาโรคด้วยเหตุนี้เราจึงจำเป็นต้องประกอบอาชีพเพื่อให้ได้เงินมาซื้อสิ่งจำเป็นเหล่านี้
                 3. เชื่อมประโยคกับประโยค
                     -พี่เป็นคนขยันแต่น้องเกียจคร้านมาก
                     -เราหวงแหนแผ่นดินไทยอันเป็นบ้านเกิดเมืองนอนของเรา
                 4. เชื่อมความให้สละสลวย
                      -คนเราก็ต้องมีผิดพลาดกันบ้างเป็นธรรมดา
                      -ฉันก็เป็นคนจริงคนหนึ่งเหมือนกัน
                 ชนิดของคำสันธาน
                 1. เชื่อมใจความที่คล้อยตามกัน ได้แก่คำว่า กับ และ ทั้งและ ,ทั้งก็ ครั้นจึง พอก็ ฯลฯ
                      -พอพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าฝูงนกก็บินกลับรัง
                      -ภาพยนตร์เรื่องนี้ทั้งผู้กำกับและนักแสดงได้รับค่าตอบแทนสูง
                  2. เชื่อมใจความที่เป็นเหตุเป็นผลกัน ได้แก่คำว่า จึง ครั้นจึง พอก็ ฯลฯ
                      -พอเขากล่าวปาฐกถาทุกคนก็ตั้งใจฟัง
                      -ป่าไม้หมดไปโลกจึงเกิดความแห้งแล้ง
                  3. เชื่อมใจความที่ขัดแย้งกัน ได้แก่คำว่า แต่ ถึงก็ กว่าก็ แต่ทว่า แม้ก็ ฯลฯ
                      -สังคมมุ่งพัฒนาด้านวัตถุแต่ด้านจิตใจขาดการสนใจ
                      -แม้เขาจะมีร่างกายไม่แข็งแรง เขาก็มีจิตใจแข็งแกร่ง
                  4. เชื่อมใจความที่ให้เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง ได้แก่คำว่า หรือ หรือไม่ก็ ไม่เช่นนั้น มิฉะนั้นก็ ไม่ก็ ฯลฯ
                      -โรงเรียนในเมืองหรือในชนบทต้องการอาจารย์ผู้มีความรู้
                      -ไม่วันเสาร์ก็วันอาทิตย์เจนจะมาบ้านเรา
ข้อสังเกต

                 1. คำสันธานบางคำใช้เข้าคู่กัน เช่น ไม่ก็ กว่าก็ เพราะจึง ถึงก็ แม้ก็ เป็นต้น
                 2. คำสันธานอาจอยู่ในตำแหน่งต่างๆในประโยคก็ได้ เช่น
                      -อยู่ระหว่างคำ : อีฟชอบสีม่วงและสีขาว
                      -อยู่คร่อมคำ : ถึงเป็นเพื่อนก็อย่าวางใจ
                      -อยู่หลังประโยค : เราจะทำบุญก็ตาม บาปก็ตาม ควรคิดถึงผลกรรม
                 3. ประโยคที่มีคำสันธานนั้นจะแยกออกเป็นประโยคย่อยได้ตั้งแต่ ประโยคขึ้นไป
                 4. คำบางคำเป็นได้ทั้งคำสันธานและคำบุพบท เช่น คำว่า เมื่อ” ให้พิจารณาว่าถ้าสามารถแยกเป็น ประโยคได้ก็เป็นคำสันธาน เช่นเมื่อ 16 นาฬิกา อาร์ทได้ออกจากโรงเรียนไปแล้ว” ( เป็นคำบุพบท ) เมื่อเราได้ยินเสียงระฆัง หมวยได้ออกจากโรงเรียนไปแล้ว” ( เป็นคำสันธาน )
เป็นต้น
                 5. คำว่า ให้” เมื่อนำมาใช้เชื่อมประโยคก็จัดเป็นคำสันธาน เช่น เขาทำท่าตลกให้เด็กหยุดร้องไห้” เป็นต้น
                 6. คำว่า ว่า” เมื่อนำมาใช้เชื่อมระหว่างประโยคก็จัดเป็นคำสันธาน เช่น หนังสือพิมพ์ลงข่าวว่ามีการกวาดล้างพวกมิจฉาชีพครั้งใหญ่” เป็นต้น
                 7. คำประพันธสรรพนามหรือคำสรรพนามเชื่อมประโยค คือ คำว่า ผู้ ที่ ซึ่ง อัน” จัดเป็นคำสันธานด้วย
                      -คนที่กำลังเล่นกีตาร์นั่นเป็นพี่ชายของวี
                      -ฝ้ายอยู่ในตลาดซึ่งมีคนพลุกพล่าน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น